Κατά την αρχαιότητα τα Μελίσσια ήταν αγροτική περιοχή που υπαγόταν στα διοικητικά όρια του αρχαίου Δήμου Αθμόνων. Οι εκτάσεις της περιοχής χρησιμοποιούντο για καλλιέργεια, κτηνοτροφία, αλλά και από μελισσοκόμους. Κατά τα ρωμαϊκά και βυζαντινά χρόνια η περιοχή ανήκε στην Ιερά Μονή Πεντέλης, ενώ κατά την τουρκοκρατία χρησίμευε ως κρυψώνα με τις σπηλιές της στους πρόποδες του πεντελικού, για τους κατοίκους του Αμαρουσίου. Μετά το 1920, άρχισαν να οικοδομούνται οι πρώτες υποτυπώδεις κατοικίες, κυρίως εξοχικές για τους επισκέπτες της Ιεράς Μονής, ενώ μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 αρχίζει ο μαζικός εποικισμός των Μελισσίων, σε εκτάσεις που παραχωρούνται στους πρόσφυγες από την Ιερά Μονή (προς ανάμνηση αυτού δόθηκε σε γνωστό δρόμο η ονομασία των πρώτων εποικιστών Μελισσιωτών, η πλατεία δίπλα στο Ναό του Αγίου Γεωργίου ονομάζεται “Πλατεία Μικρασιατών”, λειτουργεί ο Σύλλογος Μικρασιατών Μελισσίων “Άγιος Γεώργιος Γκιούλ Μπαξέ” και πολιτιστικό κέντρο Ποντίων Μελισσιωτών στο κέντρο του δήμου). Οι Μικρασιάτες πρόσφυγες που κατοίκησαν στην περιοχή, προέρχονταν από το Γκιουλμπαξε της Μικράς Ασίας (ένα χωριό των Βουρλών της ευρύτερης περιοχής της Σμύρνης) και έκτισαν τον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου σε ανάμνηση του ομώνυμου Ναού που βρισκόταν στο Γκιουλμπαξε της Μικράς Ασίας. Την ίδια εποχή οικοδομούνται τα πρώτα νοσοκομεία-σανατόρια για όσους έπασχαν εκείνη την εποχή από φυματίωση και επέλεγαν την περιοχή ως τόπο διαμονής και ανάρρωσης για το καλό της κλίμα. Με την παρέλευση των χρόνων αρχίζει δειλά δειλά να αυξάνεται ο πληθυσμός, ενώ οι κάτοικοι εργάζονται σε διάφορα ιδρύματα ή ασχολούνται με το μικροεμπόριο. Έτσι φτάνουμε στο 1990, όπου με την οικιστική πίεση πέριξ των Αθηνών, τα Μελίσσια αναγνωρίζονται ως δήμος.
Το πράσινο των Μελισσίων είναι παντού. Ένα σωρό στενά δρομάκια δεξιά και αριστερά σου, εποχικά καταπράσινα το χειμώνα, ολάνθιστα το καλοκαίρι, θυμίζουν χωριό και καθόλου πρωτεύουσα. Στο τεράστιο δάσος που υπάρχει πάνω από το νοσοκομείο Αμαλία Φλέμινγκ αλλά και το τροχόσπιστο στις παρυφές του δεν ξαφνιάζουν καθώς στο μυαλό σου έχει ήδη αρχίσει η αποδόμηση του πολύβουου αστικού κέντρου. Στην Ύδρας ανηφορικά, που κυκλώνει το δασύλλιο, μπορείς να δεις το skyline της πόλης μέχρι τον Πειραιά. Μετά είναι η θάλασσα. Ως πέρα. Φαίνεται πως αυτή η νοητή γραμμή ένωσης έκανε πολλούς Πειραιώτες να έρθουν εδώ, ίσως για να βλέπουν το σπίτι τους, και δίπλα, στα αριστερά της Λεωφόρου 25ης Μαρτίου προς την ανηφόρα για το Νοσοκομείο Τσαγκάρη, έφτιαξαν τη συνοικία «Πειραιώτικα». Οι επαύλεις είναι στα Άνω Μελίσσια. Εδώ, στα κάτω, καινούργια διώροφα εναλλάσσονται με παλιά που έχουν κηπάκια και αυλές με κούνιες. Η περιοχή σφύζει από ζωή, με πολλές προτάσεις για διασκέδαση και φαγητό.
.
. Η Πορφύρα είναι το νέο εστιατόριο στα Μελίσσια που έχει ήδη συναρπάσει τους απανταχού ψαροφάγους και ψαρολάτρεις με ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η ελληνική θάλασσα και μάνα γη. Ο ταλαντούχος chef Βασίλης Νικολόπουλος επιμελείται καθημερινά στην open kitchen του μαγαζιού ένα ευφάνταστο menu με μια γκάμα θαλασσινών προτάσεων, τιμώντας την παράδοση αλλά και και με πρωτότυπες προτάσεις που κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Το team του Πορφύρα είναι ικανό και δοκιμασμένο: Το project αποτελεί συνέχεια της «ψαροταβέρνας» Κοράλλι στη Νέα Ερυθραία που έχει καθιερωθεί στη συνείδηση των φίλων του ψαριού, σαν απόλυτο hot spot. Τα ψάρια του καταλόγου απευθύνονται σε όλα τα βαλάντια καθώς υπάρχει επιλογή από μικρά ψαράκια όπως αθερίνα, γαύρο, μαριδάκι, μπακαλιαράκια, σαρδέλα, κουτσομούρα ή μπαρμπούνια, μέχρι μεγάλα, ανάλογα με την ημέρα. Το προσωπικό, πάντα εξυπηρετικό και επαγρυπνησμένο, θα σας βοηθήσει στο τι να επιλέξετε και με τι ποτό να το συνδυάσετε, ανάλογα με το γούστο σας. Περισσότερα εδώ
.
.
.Στο ανθοπωλείο του Γρηγόρη Κορωνιού, εκτυλίσσεται καθημερινά ένα ροβανιέμι από χαμόγελα, δημιουργικότητα και… πολλά άνθη. Εμπνευσμένες χειροποίητες συνθέσεις βρίσκουν ενθουσιασμένους αποδέκτες και τα δώρα γίνονται προσιτά, πανέμορφα κι αξέχαστα. Ο Γρηγόρης, του οποίου το ταλέντο κι η φαντασία έχει αναγνωριστεί επανειλημμένα από πολλά μέσα – η Ελένη Μενεγάκη της οποίας το studio επιμελείται ανθοκομικά τον λατρεύει – βρίσκεται κοντά μας για τον στολισμό των ευχάριστων στιγμών μας, με μοναδικές συνθέσεις για έναν ονειρεμένο γάμο ή βάπτιση. Αναλαμβάνει το στολισμό events με τη δική του μοναδική αισθητική ματιά και αποστέλλει άνθη σε όλη την Ελλάδα. Στο κατάστημα θα βρείτε σε αποκλειστικότητα τα Forever Roses, τριαντάφυλλα σε καμπάνες από γυαλί που κάνουν θραύση σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ορχιδέες, τριαντάφυλλα, βιολέτες, γεράνια, και άλλα λουλούδια δημιουργούν μια πανδαισία χρωμάτων και γίνονται καμβάς της δημιουργίας και πηγή χαράς. Περισσότερα εδώ
.
.Η Gelateria Giovanni ιδρύθηκε το 1983 στην Αθήνα, Πατησίων και Αγίου Μελετίου, στη φιλοσοφία και τον τρόπο κατασκευής του Μπολονέζου Ottelo Cattabrica, που έφερε την επανάσταση στο χώρο του παγωτού με χρήση ηλεκτροκίνητης μηχανής παγωτού και με ύψιστης ποιότητας πρώτες ύλες. Για τα πρώτα χρόνια, έμπειροι Ιταλοί δημιουργοί χειροποίητου παγωτού, μετοίκησαν στην Αθήνα και έφεραν μαζί τους την τεχνογνωσία και τις συνταγές, τα οποία μεταλαμπάδευσαν στην ελληνική ομάδα. Το 1995 μεταφέρθηκε στη Νέα Ιωνία κάνοντας χονδρική πώληση και διανομή, ενώ από τον Απρίλιο του 2012 λειτουργεί στα Μελίσσια, στα πεδία της λιανικής και χονδρικής, κι έχει κάνει τους επισκέπτες της να παραμιλούν! Για την παρασκευή του κορυφαίου gelato artigiano χρησιμοποιεί πάντα αγνές κλασσικές πρώτες ύλες, φρέσκα φρούτα, γάλα αγελάδας της ημέρας, φρεσκοψημένους ξηρούς καρπούς, και άλλα αγνά υλικά. Το αποτέλεσμα είναι ένα παγωτό που δεν βαραίνει το στομάχι, έχει μοναδική υφή και πήξη, εκπληκτικές γεύσεις, ελάχιστη χημεία και περιορισμένο χρόνο ζωής από την παραγωγή στην κατανάλωση. Έτσι, διαφοροποιούμενο από ημι-έτοιμα μίγματα παγωτού σε σκόνη, το Giovanni προσφέρει ένα από τα καλύτερα παγωτά στην Ελλάδα. Περισσότερα εδώ
.
. 
. 
