Υποβρύχιες λήψεις, αρμονική ρευστότητα, αισθήματα που αναδύονται μέσα από τις σκιές που σχηματίζει το φως στο νερό. Ο υδάτινος κόσμος της Renée Revah, τόσο ξεχωριστός, μυστηριώδης και γοητευτικός μας ταξιδεύει σε μια χαλαρωτική εσωτερική σιωπή. Η μαγεία του νερού, γίνεται ο τέλειος καμβάς, όπου τα σώματα, αποκτώντας μια ξεχωριστή πλαστικότητα, παίζουν με τα χρώματα του βυθού, τις φυσαλίδες και τις αχνές ηλιαχτίδες του ήλιου!
Η ξεχωριστή οπτική και ο βαθύς συναισθηματικός κόσμος της Renée Revah, αποτυπώνονται σε κάθε φωτογραφία με έναν μοναδικό τρόπο που σε μαγνητίζει και σου δημιουργεί ένα συναίσθημα απελευθέρωσης αλλά και βαθειάς εσωτερικότητας.
Στην πρώτη συνέντευξή της χρονιάς, η Renée μας μιλά για τον κόσμο της υποβρύχιας φωτογράφισης, πάντα με την τόσο διαφορετική και γλυκιά οπτική της και μας ξεναγεί στη μαγεία του βυθού!
Ποιες παράμετροι συνδυάστηκαν μεταξύ τους, ώστε να στραφείς στη φωτογραφία ως μέσο έκφρασης;
Τελειώνοντας το σχολείο ασχολήθηκα με τον κόσμο του θεάτρου. Σπούδασα και εργάστηκα σαν ηθοποιός. Παρακολούθησα μαθήματα χορού, φωνητικής και φωτισμού στο θέατρο. Αγαπούσα όμως την μοναξιά και σύντομα στράφηκα στη φωτογραφία. «Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή» λέει ο Shakespear μέσω του Jaques στο έργο του «Όπως σας αρέσει». Ανακάλυψα φωτογραφίζοντας την δυνατότητα να μεταμορφώνω την πραγματικότητα σε ένα παζλ από εικόνες, που συνθέτουν τον δικό μου κόσμο.
Τι είναι αυτό που σε τράβηξε στην υποβρύχια φωτογράφιση;
Όταν ήμουν μικρό κορίτσι ακολουθούσα τον πατέρα μου στο υποβρύχιο ψάρεμα. Ήταν ο χρόνος που μοιραζόμουν μαζί του στη σιωπή. Θυμάμαι να γεμίζω αγάπη και ασφάλεια. Ο βυθός είναι για εμένα ένας τόπος ιερός. Σαν έφηβη παρακολουθούσα στο σινεμά αμέτρητες φορές την ταινία Le grand bleu μαγεμένη με την έννοια της απόλυτης ελευθερίας του βυθού. Έκανα ελεύθερες καταδύσεις και κατέβαινα εκεί που το φως λιγοστεύει και με έναν μαγικό τρόπο επιθυμούσα να παραμείνω προστατευμένη από τον όγκο του νερού που με τύλιγε. Ο βυθός μοιάζει με Ανύψωση σε έναν Κοινό Ψυχικό Τόπο. Συμβολίζει έναν Παγκόσμιο Βαθύ Κόσμο που θυμίζει τον ατελείωτο ουρανό και την αγαπημένη γη συχρόνως.
Αν χρειαζόταν να διαλέξεις τα highlights της εως τώρα πορείας σου, ποια θα ήταν αυτά;
Το εξώφυλλο του δίσκου στο live album και concert film “Live at Acropolis – Herod Atticus Odeon, Athens” του καλλιτέχνη Sivert Høyem’s (Madrugada). Η εικόνα που ο Sivert Hoyem περπατάει διασχίζοντας το απόλυτα το γραμμικό φόντο του αρχαίου θεάτρου έγινε αφίσα και μετά επιλέχθηκε για εξώφυλλο του δίσκου.
Η έκθεση φωτογραφίας «Σιωπή, η αναπνοή του νου», σε συνεργασία με το περιοδικό δρόμου «ΣΧΕΔΙΑ», στο Booze Cooperativa. Η συνεργασία μου με τη «Σχεδία» ξεκίνησε από μια τυχαία συνάντηση με έναν από τους πωλητές της. Στο άκουσμα της φράσης «προσπαθώ να βγω στην επιφάνεια», οι υποβρύχιες φωτογραφίες πήραν άλλη διάσταση και ταυτίστηκαν με τον αγώνα του ανθρώπου να αναπνεύσει. Οι άνθρωποι της «Σχεδίας» αγκάλιασαν και υποστήριξαν την ιδέα μου, ενώ φίλοι και συνεργάτες βοήθησαν να ολοκληρωθεί η έκθεση με επιτυχία.
ΑνακΑλυψα φωτογραφΙζοντας την δυνατΟτητα να μεταμορφΩνω την πραγματικΟτητα σε Ενα παζλ απΟ εικΟνες, που συνθΕτουν τον δικΟ μου κΟσμο.
Κάθε έργο τέχνης έχει διαφορετικό αντίκτυπο στον καθένα. Εσύ όμως, τι εκφράζεις για την Renee μέσα από τις λήψεις σου;
Η φωτογραφία είναι μια μορφή τέχνης που οδηγεί την ψυχή, το μυαλό και το σώμα σε παράλληλη δράση. Προσωπικά η φωτογραφία είναι το όχημα της πνευματικής μου εξέλιξης. Είναι το μέσο επαφής με το υποσυνείδητο, τις μνήμες, το όνειρο, το ιδεατό, την ελεύθερη βούληση.
Οι φωτογραφίες σου εκπέμπουν μια ηρεμία, κάτι απόκοσμο και μαγικό, δημιουργώντας αντιθέσεις. Τι είναι αυτό που θα ήθελες να δημιουργήσεις σαν αίσθηση στο κοινό μέσα από τα έργα σου;
Το νερό και όσα συμβαίνουν κάτω από την επιφάνεια είναι η μεγάλη μου αγάπη. Η υποβρύχια φωτογραφία με βοηθάει να έρχομαι σε επαφή με το υποσυνείδητο. Ο κόσμος του νερού είναι μαγικός. Τα αντικείμενα μοιάζουν μεγαλύτερα και οι άνθρωποι εκδηλώνουν πρωτογενή συναισθήματα. Το τοπίο και οι μορφές γίνονται κομμάτι ενός παραμυθένιου κόσμου, που ξετυλίγεται και αποτυπώνεται στις υποβρύχιες λήψεις. Οι άνθρωποι στις φωτογραφίες, περικυκλωμένοι από φυσαλίδες, δεν είναι ξεκάθαρο αν βουλιάζουν ή αναδύονται, ενώ κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης αναβιώνουν ξεχασμένες μνήμες.
Φωτογραφίζεις σε φυσικό περιβάλλον; Θες να μας πεις δυο λόγια για την υποβρύχια φωτογράφιση από τεχνικής πλευράς;
Φωτογραφίζω σε φυσικό περιβάλλον, με φυσικό φως. Η φωτογράφιση στο νερό με ελεύθερη κατάδυση, απαιτεί την εναρμόνιση με το υποβρύχιο περιβάλλον. Ο φωτογράφος χρειάζεται να ελέγχει την αναπνοή του, να διαθέτει υπομονή, γρήγορα αντανακλαστικά και άριστη σχέση με την τεχνική της φωτογραφίας. Στα μεγάλα βάθη τα χρώματα απορροφώνται και μένει μονάχα ένα απέραντο μπλε.
ΟνειρεΥομαι την πνευματικΗ αφΥπνιση του ανθρΩπου. ΟνειρεΥομαι το σεβασμΟ σε κΑθε ζωντανΟ πλΑσμα.
Τα μοντέλα που ποζάρουν για σένα, το σετ που φωτογραφίζεις, επηρεάζουν κατά κάποιο τρόπο το τελικό αποτέλεσμα;
Η προσωπικότητα των ανθρώπων που φωτογραφίζω στον βυθό χάνεται στην αγκαλιά του υδάτινου περιβάλλοντος. Η απουσία του εγώ και η προστασία του νερού ξυπνάει το υποσυνείδητο. Το σώμα εκφράζεται ελεύθερα, χωρίς επιτηδευμένες πόζες. Μέσα απο φακό νιώθω μεγάλη συγκίνηση με την ελεύθερη έκφραση των σωμάτων των ανθρώπων. Αυτήν τη συγκίνηση προσπαθώ να αποτυπώσω. Το τοπίο του βυθού επηρεάζει την τελική εικόνα. Το θολό νερό, μια ηλιαχτίδα που φιλτράρεται από τη σύσταση του νερού, τα φύκια, το απέραντο σκοτάδι και οι φυσαλίδες αποτελούν σηματικά κομμάτια του υποβρύχιου φωτογραφικού κάδρου.
Η τέχνη διαμορφώνεται από την επικρατούσα αισθητική ή είναι εκείνη που τη διαμορφώνει?
Η τέχνη είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Η φωτογραφία με βοηθά να πλουτίζω πνευματικά και να αντιμετωπίζω εσωτερικές πιέσεις. Όταν σπούδαζα θέατρο, ο δάσκαλος μου Γιώργος Κιμούλης επαναλάμβανε τη φράση «η ζωή να μιμείται την τέχνη». Κάνεις δε θα είχε την ανάγκη της τέχνης αν στον κόσμο βασίλευε η αρμονία. Τον όρο «Αισθητική» τον καθιέρωσε ο Γερμανός φιλόσοφος Μπάουμγκαρντεν (1750-1758). Η Αισθητική μελετά τις αισθησιακές σχέσεις του ανθρώπου με την πραγματικότητα και την τέχνη. Το «ωραίο» ορίζεται ως «ανιδιοτελής ευαρέσκεια», και διαχωρίζεται από κάθε πρακτική και υλική ωφέλεια, χρήση ή ανάγκη. Το «ωραίο» είναι η «αισθητή έκφανση της Ιδεάς». Η τέχνη έχει στενή εξάρτηση από την κουλτούρα της κοινωνίας που την παράγει και είναι δύσκολο να την ορίσουμε. Η ρευστότητα αυτή επιβεβαιώνει της αλληλεξάρτηση της τέχνης απο την κουλτούρα και την επικρατούσα αισθητική.
Υπάρχουν κάποια μελλοντικά σχέδια στο πλάνο σου;
Ετοιμάζω μια έκθεση στο μοναδικό χώρο της γκαλερί «Εικαστικός Κύκλος ΔΛ» στον Πειραιά, που θα πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο του 2021 και ταυτόχρονα το πρώτο μου φωτογραφικό λεύκωμα.
Τι ονειρεύεσαι για τη Renee;
Ονειρεύομαι να αγαπώ. Ονειρεύομαι την απελευθέρωση από τον φόβο. Ονειρεύομαι την πνευματική αφύπνιση του ανθρώπου. Ονειρεύομαι το σεβασμό σε κάθε ζωντανό πλάσμα.
