Οι παραδοσιακές φορεσιές – κάποιες από την περίοδο του 1821 και την Ελληνική Επανάσταση, ξανάρχονται στη ζωή από 2 σύγχρονους καλλιτέχνες της Αθήνας. Ο φωτογράφος Βαγγέλης Κύρης και ο Anatoli Georgiev συνεργάστηκαν με αφορμή τη λαογραφική έκθεση του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.
Οι δύο καλλιτέχνες εργάστηκαν μαζί επί 2 χρόνια, αποτυπώνοντας στον φωτογραφικό φακό υπέροχες αναπαραγωγές παραδοσιακών ενδυμάτων που φορούσαν άνδρες και γυναίκες της εποχής.
Το εντυπωσιακό αποτέλεσμα – ένα αφιέρωμα στην ομορφιά και την περίπλοκη ελληνική παραδοσιακή ενδυμασία, τονίζει με μοναδικό τρόπο τον πλούτο και την ποικιλομορφία που το διακρίνει.
Τα κοστούμια που θα εκτίθενται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο
Οι παραδοσιακές ελληνικές φορεσιές θα εκτίθενται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, το οποίο στεγάζεται μόνιμα στο Παλαιό Κοινοβούλιο στην οδό Σταδίου (Πλατεία Κολοκοτρώνη) από το 1960.
Το Μουσείο αφηγείται την ιστορία της Νεότερης Ελλάδας: την περίοδο της Τουρκοκρατίας και της Λατινικής κυριαρχίας, τον Ελληνικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας (1821), τους αγώνες απελευθέρωσης, τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους και την πολιτική, κοινωνική και πνευματική ανάπτυξη του ελληνικού λαού μέχρι σήμερα.
Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο ιδρύθηκε από την Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδας, η οποία συλλέγει σημαντικά ιστορικά αντικείμενα από τη δημιουργία του το 1882.
Το ίδρυμα της Εταιρείας συνδέεται άρρηκτα με την πρώτη επίσημη παρουσία του, με την «Έκθεση Μνημείων του Ιερού Αγώνα», μόλις δύο χρόνια αργότερα.
Σε αυτήν την έκθεση, σε απάντηση σε μια έκκληση της Εταιρείας, οι οικογένειες των μαχητών της Επανάστασης του 1821 και κυβερνητικοί φορείς, όπως τα Υπουργεία Πολέμου και Ναυτικού, παρείχαν εκθέματα από μια εποχή που τότε ήταν αρκετά πρόσφατη.
Τα περισσότερα από αυτά τα αντικείμενα, στο τέλος της έκθεσης, δωρίστηκαν στο Μουσείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας, όπως ονομάστηκε για πρώτη φορά, και έγινε ο κεντρικός πυρήνας των συλλογών του.
Ανοιχτό στο κοινό για πάνω από μισό αιώνα
Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο γεννήθηκε μέσω της κοινής δράσης μιας ταχέως εξελισσόμενης κοινωνίας, σε μια περίοδο έρευνας για συνεκτικούς δεσμούς και εθνική ταυτότητα και για τη δημιουργία σχετικών θεσμών.
Από τότε, το Μουσείο λειτουργεί για το κοινό για περισσότερο από μισό αιώνα στις αίθουσες του Πολυτεχνείου Αθηνών, καθιστώντας μια αξιόπιστη αναφορά στη ζωή της πόλης.
Συνέχισε το έργο του εμπλουτισμού των συλλογών του τόσο στη χώρα όσο και οργανώνοντας εκδρομές σε περιοχές του Ελληνισμού έξω από τα σύνορα εκείνης της εποχής, στη Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Μικρά Ασία, την Κωνσταντινούπολη και την Αλεξάνδρεια.
Την παραμονή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ως μέτρο προφύλαξης, τα αντικείμενα συσκευάστηκαν και κρύφτηκαν στο υπόγειο του Πολυτεχνείου και σε ιδιωτικά δωμάτια.
Μετά τον πόλεμο, ενώ καταβλήθηκαν έντονες προσπάθειες για την εύρεση επαρκών καταλυμάτων, το πρώην «Σπίτι για τα φτωχά κορίτσια» στην οδό Βασιλίσσης Αμαλίας ενοικιάστηκε προσωρινά και στεγάστηκε ως ένας τραχύς εκθεσιακός χώρος.
Από το 1960 το Μουσείο στεγάζεται μόνιμα στην Παλιά Βουλή στην οδό Σταδίου (Πλατεία Κολοκοτρώνη).
Το 1979, ο Παντελής Κουντουριώτης, απόγονος του διάσημου Λαζάρου Κουντουριώτη, κληροδότησε στο αρχοντικό της οικογένειάς του στο νησί της Ύδρας με την προοπτική να το μετατρέψει σε μουσείο.
Από το 2001 η Ιστορική Κατοικία Λάζαρος Κουντουριώτης λειτουργεί ως μέρος του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, καθιστώντας σημαντικό πόλο έλξης για πολλούς επισκέπτες.
Πηγή: The Greek Reporter
