Βρήκαν το σώμα του σε μια χειροποίητη, στολισμένη με φτερά, το τελευταίο εναπομείναν μέλος της φυλής του.
Για 26 χρόνια, σχεδόν 9.500 μέρες και νύχτες, ο άνδρας χωρίς γνωστό όνομα ούτε είχε μιλήσει ούτε είχε αγγίξει άλλο άνθρωπο.
Ήταν γνωστός στον ευρύτερο κόσμο ως ο «Άνθρωπος της Τρύπας» για τους δεκάδες βαθείς λάκκους που έσκαψε στη γη του, πιθανώς για κυνήγι, κρύψιμο ή τελετουργικούς σκοπούς.
Το σπίτι του, ένα τροπικό δάσος έκτασης 8.000 στρεμμάτων, στέκεται σαν νησί ανάμεσα σε μια θάλασσα από καταπατητικές φάρμες και αγροκτήματα βοοειδών.
Στα τελευταία του χρόνια, στάθηκε σύμβολο της ανθεκτικότητας των ιθαγενών.
Στις 27 Αυγούστου 2022, αξιωματούχοι της Υπηρεσίας Ιθαγενών Υποθέσεων της Βραζιλίας (Funai) ανακοίνωσαν ότι ο περίπου 60χρονος άνδρας πέθανε από κάτι που έμοιαζε με φυσικά αίτια.
“Σύμβολε τόσο την απαίσια βία και τη σκληρότητα που επιβλήθηκε στους αυτόχθονες πληθυσμούς παγκοσμίως στο όνομα του αποικισμού και του κέρδους, αλλά και την αντίστασή τους”, λέει η Fiona Watson, η διευθύντρια έρευνας και υπεράσπισης του Survival International, μιας παγκόσμιας οργάνωσης που εργάζεται για την προστασία των δικαιωμάτων των φυλετικών λαών.
«Μπορούμε μόνο να φανταστούμε τι φρίκη είχε δει στη ζωή του και τη μοναξιά της ύπαρξής του μετά τη δολοφονία της υπόλοιπης φυλής του, αλλά αντιστάθηκε αποφασιστικά σε κάθε προσπάθεια επαφής και ξεκαθάρισε ότι ήθελε απλώς να μείνει μόνος».
Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1970, η φυλή του «Άνθρωπου της Τρύπας» έγινε στόχος μιας αιματηρής σφαγής.
Το εύφορο κομμάτι τους από το τροπικό δάσος του Αμαζονίου της δυτικής Βραζιλίας, στην επικράτεια των ιθαγενών Tanaru στην πολιτεία Rondônia που συνορεύει με τη Βολιβία, είναι ιδιαίτερα περιζήτητο από αγρότες, υλοτόμους, κτηνοτρόφους και ανθρακωρύχους.
Χωρίς την κατάλληλη κυβερνητική προστασία, ο λαός του δηλητηριάστηκε και σκοτώθηκε βάναυσα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, παρέμειναν μόνο επτά μέλη της φυλής και έξι σφαγιάστηκαν το 1995 από παράνομους ανθρακωρύχους. Κανείς δεν έχει θεωρηθεί ποτέ υπεύθυνος.
Χρειάστηκε ένας χρόνος για να συνειδητοποιήσει ο Φουνάι ότι ο «Άνθρωπος της Τρύπας» ήταν ακόμα ζωντανός, από τότε τον παρακολουθούσαν στενά.
Το 1998, η πρόσβαση στη γη του περιορίστηκε σοβαρά από Βραζιλιάνους αξιωματούχους σε μια προσπάθεια να τον προστατεύσουν από περαιτέρω βλάβη.
Παρόλα αυτά, το 2009, ο Funai βρήκε κάλυκες φυσιγγίων στη γη του καθώς και σημάδια ζημιάς σε ένα φυλάκιο Funai όπου κατά καιρούς τοποθετούνταν πράκτορες για να προστατεύσουν τον άνδρα.
Μετά από μερικές προσπάθειες να έρθει σε επαφή, ο Funai αποφάσισε τελικά να αφήσει τον άντρα μόνο του. Δεν έδειξε σημάδια ότι ήθελε ένα χέρι βοήθειας.
Υπάρχει ένα μικρό υλικό, αλλά μέχρι εκεί.
Τώρα που ο «Άνθρωπος της Τρύπας» πέθανε, οργανώσεις όπως το Survival και το OPI, το Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ιθανεγενών Λαών, έχουν ζητήσει μόνιμη προστασία της Ιθαγενούς Επικράτειας Ταναρού.
Θέλουν να στέκεται ως μνημείο για τη γενοκτονία των ιθαγενών.
«Αν ο [Βραζιλιάνος] Πρόεδρος [Jair] Μπολσονάρο και οι σύμμαχοί του στις αγροτικές επιχειρήσεις τα καταφέρουν, αυτή η ιστορία θα επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά μέχρι να εξαφανιστούν όλοι οι αυτόχθονες πληθυσμοί της χώρας», λέει ο Watson.
«Το κίνημα των ιθαγενών στη Βραζιλία και το Survival θα κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να διασφαλίσουν ότι αυτό δεν θα συμβεί».
Σήμερα, οι αρχικοί κάτοικοι της Βραζιλίας αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.
Το 2020, το έθνος είδε μια αύξηση 61 τοις εκατό στις δολοφονίες Ιθαγενών από το προηγούμενο έτος, φτάνοντας τις 182 ανθρωποκτονίες.
Το σύνταγμα της Βραζιλίας παραχωρεί στους αυτόχθονες πληθυσμούς το δικαίωμα στην παραδοσιακή γη τους και μια εντολή προστασίας έχει τεθεί σε ισχύ για την Ιθαγενή Επικράτεια Tanaru από τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Αλλά η Funai έχει αναγνωρίσει μόνο από ομοσπονδιακά έναν περιορισμένο αριθμό από αυτές τις απομονωμένες ομάδες. Οι υπόλοιποι δεν λαμβάνουν κρατική προστασία.
Από την ανάληψη των καθηκόντων του το 2019, δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης αναφέρουν ότι ο πρόεδρος Μπολσονάρο υποστηρίζει την καταστροφή του τροπικού δάσους του Αμαζονίου για κέρδος.
Η δορυφορική παρακολούθηση δείχνει στην πραγματικότητα ότι η αποψίλωση των δασών στον Αμαζόνιο έχει αυξηθεί με την άνοδο τέτοιας ρητορικής και ορισμένοι ανησυχούν ότι το οικοσύστημα θα καταρρεύσει εντελώς εάν ο Μπολσονάρο διατηρήσει την εξουσία.
Ποιος μπορεί να πει τι θα γίνει με την περιοχή των ιθαγενών Tanaru τώρα που ο «Άνθρωπος της Τρύπας» δεν υπάρχει πια.
Πηγή: www.sciencealert.com
