Στη γαστρονομία υπάρχουν αυτές οι μαγικές στιγμές που «βλέπεις» την ψυχή του chef στο πιάτο σου: «Ακούς» το παιδικό του παιχνίδι δίπλα στη γιαγιά που μαγείρευε σε κάποιο νησί, τρως και ενστικτωδώς αντιλαμβάνεσαι με πόση προσοχή κι αγάπη έχει «αναπιάσει» τα υλικά του, «βλέπεις» την πείρα του που θα πειράξει μια συνταγή όχι για να την κάνει «διαστημική», αλλά για να προσδώσει την δική του υπογραφή, όπως δικαιούται μέσα από τις αμέτρητες εργατοώρες της μαγειρικής του σοφίας. Ένας από αυτούς τους chef είναι ο Χρόνης Δαμαλάς και όλα αυτά τα αισθήματα στα δημιουργεί το νεοαφιχθέν – και απολύτως δικαιολογημένα hype – εγχείρημά του, το Raw Bata.
Εδώ ο chef που διακόνησε στο νεοϋορκέζικο Nobu και το μυκoνιάτικο Cavo Tagoo, διακρινόμενος για την asian και fusion δυναμική του, τα «βλέπει» όλα αλλιώς, με το ένα «χέρι» στην τέχνη του ωμού, με το άλλο χέρι ανοίγοντας τους ορίζοντές του στην παράδοση, με δημιουργικά twists. Αναρχία και αρμονία, «raw» και robata, μια ιαπωνική ψησταριά που ψήνει σε διάφορα επίπεδα, ενισχύοντας τη ζουμερή νοστιμιά μιας slow cooked σάρκας, με λίγα λόγια ένα όμορφο λογοπαίγνιο για να προκύψει το Raw Bata, που σερβίρει κάτι καινούργιο καθημερινά, αναλόγως του τι καλό θα βρει ο Χρόνης κι η ομάδα του στην αγορά.
Το εστιατόριο απλώνει τα τραπέζια του στην Πλατεία Λακωνίας, βρίσκεσαι καράκεντρο μια ποδαλιά από το μετρό – απολύτως συνοικιακά – κι όμως, όσο ο ήλιος δύει και τα φώτα ανάβουν, διακτινίζεσαι στο χωριό, κάτω από τα δέντρα, ένα δροσερό αεράκι φυσάει και δροσίζει μαζί και το νου σου. Η σάλα του υπέροχη, κυρτή και περιτρυγιρισμένη από γυάλινες επιφάνειες, έχει αύρα παλιάς Αθήνας-γειτονιάς, που «σπάει» με νεωτερισμούς όπως το neon manifesto «Me and my fusion». Στην υποδοχή, η προσηνής σύζυγός του Φωτεινή Μαρκουτσά και στο interior design η κουμπάρα τους Toom Tran. Οικογενειακό κι αγαπησιάρικο με τα όλα του!
Στο δια ταύτα, απόγευμα Πέμπτης βρήκαμε ένα ανυπέρβλητο σεβίτσε από Κέφαλο, ένα πάρτι με τη γη (ξυλάγγουρο, δυόσμος, φρέσκο κρεμμυδάκι) να χορεύει ισορροπία και «καλοκαίρι» με τη θάλασσα και το τρυφερό ψάρι, κι έναν χυμό που θα στεκόταν μόνος του σαν κοκτέϊλ βγαλμένο από το όνειρο των καλύτερων bartenders. Η καλή αρχή είχε γίνει λίγα λεπτά πριν με ψημένο πολύσπορο ψωμί με κονφί ντομάτας, σκορδάκι και φρέσκια ρίγανη. Ακολούθησε το – ήδη ξακουστό – «κοκορέτσι», το οποίο είναι μια πολύ glamorous – αλλά απολύτως value for money – επανεφεύρεση του classic, με κομμάτια συκωτιού ανάμεσα στα κομμάτια των εντοσθίων κομμένα σε κυβάκια που προικίζονται με ένα βουτυράτο μέλωμα στη ρομπάτα και σερβίρονται μαζί με ντοματούλα, ψητό κρεμμυδάκι και μυρωδικά.
Τα «ενδότερα» της κουζίνας δεν είναι και τόσο άβατα, καθώς είναι ανοιχτή και διαθέτει και θέσεις για άμεση θέα της δράσης, όπου όλα εκτυλίσσονται σε απόσταση αναπνοής από τα μάτια σου, σαν γυμνή αλήθεια. Εκεί θα βρεις τον Χρόνη, να προσέχει την παραμικρή λεπτομέρεια, σαν ζωγράφος που βάζει τις τελευταίες πινελιές πριν παρουσιάσει τον πίνακά του. Γιατί αυτό είναι τα πιάτα του – μικρές πινελιές ασύλληπτης γεύσης στην καθημερινότητα, που έχει βαλθεί με το άναρχο, ενθουσιώδες πνεύμα του να κάνει πιο νόστιμη και ακόμα πιο πολύ casual, μετά από τόσα χρόνια επισημότητας και πειθαρχίας.
Raw Bata
Λακωνίας 33, Αμπελόκηποι, τηλ. 2106923796
Facebook | Instagram
